Wapenschild

Heraldiek

Historiek

Een heraldisch schild voor de dragers van de familienaam Vervaet bestaat niet. J.B. Rietstap³ geeft een schild van een “Vervate” uit Holland, zonder nadere preciseringen van de herkomst. Het schild van goud (geel) is beladen met elf merletten (vogels zonder bek) van sabel (zwart), geplaatst in de vorm van een zandloper: 3-2-1-2-3.
Verder onderzoek zal wellicht helpen om mogelijk hier rond een gemeenschappelijk symbool te vinden.

Heraldische regels

Het dragen van een wapen gaat terug tot de Middeleeuwen, bloeiperiode van de Heraldiek. Een wapen is geen voorrecht van adel. Niets is minder waar. Niet-adellijke wapens maakten een aanzienlijk pakket uit van het geheel.
Pas na de Franse Revolutie waren er tendensen om wapens voor te behouden aan edellieden en rechtspersonen zoals steden, gemeenten, kloosters enz. In het huidig Belgisch recht wordt een wapen voor de adel als onontbeerlijk beschouwd.
Wat de niet-adellijke wapens betreft, er is geen enkele wetsbepaling, van welke aard dan ook, die het dragen ervan verbiedt. Niettegenstaande wordt het heden ten dage in België als ‘ onwelvoeglijk’ beschouwd als men een wapen ‘leent’ of ‘gebruikt’ ten onrechte.

Indien op een document een wapen gevonden wordt, gebruikt door een naamdrager, moet men kunnen bewijzen, met een genealogie, dat het een voorvader in rechte lijn is die dit wapen gevoerd heeft. Bij het raadplegen van wapenboeken of ‘armorialen’, stelt men immers vaak vast dat er meer dan één wapen bestaat van dezelfde familienaam. Het vinden van een wapen betreffende uw familienaam is nog geen bewijs dat dit wapen uw eigen familie betreft.

Het ontwerpen van een nieuw wapen is dan het enig alternatief.
De Vlaamse regering biedt thans aan privé personen de mogelijkheid een wapen te ontwerpen en aan te nemen, maar dan ook enkel voor de tak of voorouders van de aanvrager ! Dit is echter een intensieve en kostbare bedoening, enkel voor doordouwers en kapitaalkrachtigen.

Voorlopig beperken wij ons tot het vermelden van de gevonden wapens, ooit gebruikt door naamdragers Verva(e)t.